- qaniçən
- I【名】吸血鬼､ ヴァンパイア[ｷｭｳｹﾂｷ､ ｳﾞｧﾝﾊﾟｲｱ]II【名】吸血動物､ 吸血生物[ｷｭｳｹﾂﾄﾞｳﾌﾞﾂ､ ｷｭｳｹﾂｾｲﾌﾞﾂ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qaniçən
Look at other dictionaries:
qaniçən — sif. Zalım, qəddar, rəhmsiz, vəhşi. Simaca kafir, qaniçən, talançı və cəsur olan bu tayfa <hun tayfası> . . hədsiz zülmlər etmişlər. A. B.. . . Daşqəlbli qaniçən qazaqlar . . zavallı işçiləri bacardıqca qılıncdan keçirirdilər. S. S. A.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zöhhak — ə. İran əsatirində Dəmirçi Gavənin məğlub etdiyi zalım və qaniçən padşahın adından 1) m. çox gülən, güləyən adam; 2) m. zalım, qaniçən hökmdar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərdümxar — f. adamyeyən, adam əti yeyən; m. qaniçən, zalım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səffak — ə. ّJ qantökən, qaniçən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xunaşam — f. qaniçən, qantökən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xunbar — f. 1) qantökən; 2) m. çox ağlayan, çox göz yaşı tökən; 3) m. qaniçən, zalım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xunriz — f. 1) qana həris; qantökən, qaniçən; 2) m. zalım, qəddar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xunxar — f. qaniçən, zalım, qəddar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
canalan — sif. 1. Cəllad, adamöldürən, qaniçən. <Rüstəm:> Bundan sonra mən canalıcı cəllada dönməliyəm… C. C.. //məc. Üzücü, çox əziyyətli. Çox canalan işdir. 2. məc. Füsunkar, məftunedici, dilbər. Dilbilən, bir canalan, bir qəddi şümşad almayım?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canalıcı — sif. 1. Cəllad, adamöldürən, qaniçən. <Rüstəm:> Bundan sonra mən canalıcı cəllada dönməliyəm… C. C.. //məc. Üzücü, çox əziyyətli. Çox canalan işdir. 2. məc. Füsunkar, məftunedici, dilbər. Dilbilən, bir canalan, bir qəddi şümşad almayım?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəllad — is. <ər.> 1. Ölüm hökmünü icra edən adam. <Xan> cəllad çağırıb əmr elədi ki, Alı kişinin boynunu vursun. «Koroğlu». . . Başım cəllad əlində; Dilim səni haraylar. (Bayatı). 2. məc. Qaniçən, qəddar, mərhəmətsiz adam. <Rəhim:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
